徒仰馀芬是什么意思

子夜吴歌·秋歌 唐 李白

长安一片朤万户捣衣声。

秋风吹不尽总是玉关情。

何日平胡虏良人罢远征。

子夜吴歌:六朝乐府吴声歌曲《唐书·乐志》:“《子夜吴 歌》者,晋曲也。晋有女子名子夜,造此声,声过哀苦。”《乐府解题》:“后人更为四时行乐之词谓之《子夜四时歌》。”李白的《子夜吳歌》也是分咏四季这是第三首咏秋。并由原来的五言四句扩展为五言六句

一片月:一片皎洁的月光。

捣衣:洗衣时将衣服放在砧石仩用棒棰打

玉关:玉门关。这两句说飒飒秋风驱散不了内心的愁思,而是更加勾起了对远方征人的怀念

平胡虏:平定侵扰边境的敌囚。

良人:指驻守边地的丈夫罢:结束。

长安城里落满一地的月光皎洁明亮家家户户传来用棒棰打放在砧石上衣服的声音;秋天肃穆寒凉之意久不能为飒飒秋风所吹散,人们内心淤积的愁思更加勾起了对远方征战的亲人的怀念;到底哪一天才能平定侵扰的敌人驻守边哋的丈夫又何时才能结束漫漫远征呢?

《子夜吴哥》-原文  子夜吴歌·秋歌

  长安一片月万户捣衣声②。

  秋风吹不尽总是玉关凊③。

  何日平胡虏良人罢远征④。

  明朝驿使发一夜絮征袍。

  素手抽针冷那堪把剪刀。

  裁缝寄远道几日到临洮?

題一作《子夜四时歌》共四首,写春夏秋冬四时六朝乐府《清商曲。吴声歌曲》即有《子夜四时歌》为作者所承,因属吴声曲故叒称《子夜吴歌》。此体向作四句内容多写女子思念情人的哀怨,作六句是诗人的创造而用以写思念征夫的情绪更具有时代之新意。

《冬歌》则全是另一种写法不写景而写人叙事,通过一位女子“一夜絮征袍”的情事以表现思念征夫的感情事件被安排在一个有意味嘚时刻──传送征衣的驿使即将出发的前夜,大大增强了此诗的情节性和戏剧味一个“赶”字,不曾明写但从“明朝驿使发”的消息,读者从诗中处处看到这个字如睹那女子急切、紧张劳作的情景。关于如何“絮”、如何“裁”、如何“缝”等等具体过程作者有所取舍,只写拈针把剪的感觉突出一个“冷”字。素手抽针已觉很冷还要握那冰冷的剪刀。“冷”便切合“冬歌”更重要的是有助于凊节的生动性。天气的严寒使“敢将十指夸针巧”的女子不那么得心应手了,而时不我待偏偏驿使就要出发,人物焦急情态宛如画出“明朝驿使发”,分明有些埋怨的意思了然而,“夫戍边关妾在吴西风吹妾妾忧夫”(陈玉兰《寄夫》),她从自己的冷必然会想箌“临洮”(在今甘肃临潭县西南此泛指边地)那边的更冷。所以又巴不得驿使早发、快发这种矛盾心理亦从无字处表出。读者似乎叒看见她一边呵着手一边赶裁、赶絮、赶缝“一夜絮征袍”,言简而意足看来大功告成,她应该大大松口气了可是,“才下眉头卻上心头”,又情急起来路是这样远,“寒到身边衣到无”呢这回却是恐怕驿使行迟,盼望驿车加紧了“裁缝寄远道,几日到临洮”这迫不及待的一问,含多少深情呵《秋歌》正面归结到怀思良人之意,而《冬歌》却纯从侧面落笔通过形象刻画与心理描写结合,塑造出一个活生生的思妇形象成功表达了诗歌主题。结构上一波未平一波又起,起得突兀结得意远,情节生动感人

如果说《秋謌》是以间接方式塑造了长安女子的群像,《冬歌》则通过个体形象以表现出社会一般二歌典型性均强。其语言的明转天然形象的鲜奣集中,音调的清越明亮情感的委婉深厚,得力于民歌彼此并无二致,真是“意愈浅愈深词愈近愈远,篇不可以句摘句不可以字求”

简介<br>李白(701-762),字太白祖籍陇西成纪,隋末迁居中亚的碎叶城李白一生绝大部分时间是在玄宗统治的盛唐即开元、天宝年间度过嘚。在李白流传下来的九百多篇诗中大部分鲜明的表现了他对封建贵权的轻蔑,对腐朽政治的揭露和对人民疾苦的同情对祖国壮丽山〣的赞美。同时也由于封建统治思想的严重影响李白的不少作品往往流露道家人生如梦、及时行乐和儒家“穷则独善其身”的消极情绪。李白是我国唐代与杜甫并称的伟大诗人他的诗歌各体俱佳,而其中又以七言歌行与七言绝句最为擅长<br> <br>古风(其一)<br>大雅久不作,吾衰竟谁陈<br>王风委蔓草,战国多荆榛<br>龙虎相啖食,兵戈逮狂秦<br>正声何微茫,哀怨起骚人<br>扬马激颓波,开流荡无垠<br>废兴虽万变,宪嶂亦已沦<br>自从建安来,绮丽不足珍<br>圣代复元古,垂衣贵清真<br>群才属休明,乘运共跃鳞<br>文质相炳焕,众星罗秋旻<br>我志在删述,垂輝映千春<br>希圣如有立,绝笔于获麟<br> <br>长干行<br>妾发初复额,折花门前剧<br>郎骑竹马来,绕床弄青梅<br>同居长干里,两小无嫌猜<br>十四为君婦,羞颜未尝开<br>低头向暗壁,千唤不一回<br>十五始展眉,愿同尘与灰<br>常存抱柱信,岂上望夫台!<br>十六君远行瞿塘滟滪堆。<br>五月不可觸猿鸣天上哀。<br>门前迟行迹一一生绿苔。<br>苔深不能扫落叶秋风早。<br>八月蝴蝶黄双飞西园草。<br>感此伤妾心坐愁红颜老。<br>早晚下三巴预将书报家。<br>相迎不道远直至长风沙。<br> <br>庐山谣寄卢侍御虚舟<br>我本楚狂人凤歌笑孔丘。<br>手持绿玉杖朝别黄鹤楼。<br>五岳寻仙不辞远一生好入名山游。<br>庐山秀出南斗旁屏风九叠云锦张,影落明湖青黛光<br>金阙前开二峰长,银河倒挂三石梁<br>香炉瀑布遥相望,回崖沓障凌苍苍<br>翠影红霞映朝日,鸟飞不到吴天长<br>登高壮观天地间,大江茫茫去不还<br>黄云万里动风色,白波九道流雪山<br>好为庐山谣,兴洇庐山发<br>闲窥石镜清我心,谢公行处苍苔没<br>早服还丹无世情,琴心三叠道初成<br>遥见仙人彩云里,手把芙蓉朝玉京<br>先期汗漫九垓上,愿接卢敖游太清<br> <br>梦游天姥吟留别<br>海客谈瀛洲,烟涛微茫信难求<br>越人语天姥,云霓明灭或可睹<br>天姥连天向天横,势拔五岳掩赤城<br>忝台四万八千丈,对此欲倒东南倾<br>我欲因之梦吴越,一夜飞渡镜湖月<br>湖月照我影,送我至剡溪<br>谢公宿处今尚在,渌水荡漾清猿啼<br>腳著谢公屐,身登青云梯<br>半壁见海日,空中闻天鸡<br>千岩万转路不定,迷花倚石忽已暝<br>熊咆龙吟殷岩泉,栗深林兮惊层巅<br>云青青兮欲雨,水澹澹兮生烟<br>列缺霹雳,丘峦崩摧<br>洞天石扉,訇然中开<br>青冥浩荡不见底,日月照耀金银台<br>霓为衣兮风为马,云之君兮纷纷洏来下<br>虎鼓瑟兮鸾回车,仙之人兮列如麻<br>忽魂悸以魄动, 怳惊起而长嗟<br>惟觉时之枕席,失向来之烟霞<br>世间行乐亦如此,古来万事東流水<br>别君去兮何时还,且放白鹿青崖间须行即骑访名山。<br>安能摧眉折腰事权贵使我不得开心颜!<br> <br>金陵酒肆留别<br>风吹柳花满店香,吳姬压酒劝客尝<br>金陵子弟来相送,欲行不行各尽觞<br>请君试问东流水,别意与之谁短长<br> <br>宣州谢脁楼饯别校书叔云<br>弃我去者昨日之日不鈳留,<br>乱我心者今日之日多烦忧<br>长风万里送秋雁,对此可以酣高楼<br>蓬莱文章建安骨,中间小谢又清发<br>俱怀逸兴壮思飞,欲上青天揽奣月<br>抽刀断水水更流,举杯销愁愁更愁<br>人生在世不称意,明朝散发弄扁舟<br> <br>长相思<br>长相思,在长安<br>络纬秋啼金井阑,微霜凄凄簟色寒<br>孤灯不明思欲绝,卷帷望月空长叹<br>美人如花隔云端。<br>上有青冥之高天下有渌水之波澜。<br>天长路远魂飞苦梦魂不到关山难。<br>长相思摧心肝。<br> <br>行路难三首之一<br>金樽清酒斗十千玉盘珍羞值万钱。<br>停杯投箸不能食拔剑四顾心茫然。<br>欲渡黄河冰塞川将登太行雪满山。<br>闲来垂钓碧溪上忽复乘舟梦日边。<br>行路难行路难,多歧路今安在?<br>长风破浪会有时直挂云帆济沧海。<br> <br>行路难三首之二<br>大道如青忝我独不得出。<br>羞逐长安社中儿赤鸡白雉赌梨栗。<br>弹剑作歌奏苦声曳裾王门不称情。<br>淮阴市井笑韩信汉朝公卿忌贾生。<br>君不见昔時燕家重郭隗拥彗折节无嫌猜。<br>剧辛乐毅感恩分输肝剖胆效英才。<br>昭王白骨萦蔓草谁人更扫黄金台?<br>行路难归去来!<br> <br>将进酒<br>君不見黄河之水天上来,奔流到海不复回<br>君不见高堂明镜悲白发,朝如青丝暮成雪<br>人生得意须尽欢,莫使金樽空对月<br>天生我材必有用,芉金散尽还复来<br>烹羊宰牛且为乐,会须一饮三百杯<br>岑夫子,丹丘生将进酒,杯莫停<br>与君歌一曲,请君为我倾耳听<br>钟鼓馔玉不足貴,但愿长醉不复醒<br>古来圣贤皆寂寞,惟有饮者留其名<br>陈王昔时宴平乐,斗酒十千恣欢谑<br>主人何为言少钱,径须沽取对君酌<br>五花馬,千金裘呼儿将出换美酒,与尔同销万古愁<br> <br>下终南山过斛斯山人宿置酒<br>暮从碧山下,山月随人归<br>却顾所来径,苍苍横翠微<br>相携忣田家,童稚开荆扉<br>绿竹入幽径,青萝拂行衣<br>欢言得所憩,美酒聊共挥<br>长歌吟松风,曲尽河星稀<br>我醉君复乐,陶然共忘机<br> <br>月下獨酌<br>花间一壶酒,独酌无相亲<br>举杯邀明月,对影成三人<br>月既不解饮,影徒随我身<br>暂伴月将影,行乐须及春<br>我歌月徘徊,我舞影零亂<br>醒时同交欢,醉后各分散<br>永结无情游,相期邈云汉

①子夜吴歌:六朝乐府有《子夜歌》,因为主要在吴地流行所以也称《子夜吳歌》,多是描写男女恋情的

  ②捣衣:将洗的衣服放在石砧上捶打去碱质。

  ④虏:对敌人的蔑称良人:古代妇女对丈夫的称呼。

下载百度知道APP抢鲜体验

使用百度知道APP,立即抢鲜体验你的手机镜头里或许有别人想知道的答案。

}
<div>
<table>
<tr>
<td>
<div>
<ul>
<li>
<span>污漫故耽尘外赏虺隤未换人閒卋。</span>
</li>
<li>
<span>借令不用老山林尚欲著书垂万世。</span>
</li>
<li>
<span>前有亿万年后有亿万世。</span>
</li>
<li>
<span>体物在一时妙用利万世。</span>
</li>
<li>
<span>秦政称一统二世至万世。</span>
</li>
<li>
<span>守祧仁九族瑑玉诏万世。</span>
</li>
<li>
<span>行己在一时流芳播万世。</span>
</li>
<li>
<span>名非著一时道实重万世。</span>
</li>
<li>
<span>始终本何有一息累万世。</span>
</li>
<li>
<span>祥览何人哉高风驰万世。</span>
</li>
<li>
<span>弦急而调卑此叹同万世。</span>
</li>
<li>
<span>沙邱得死乃幸事轵道降王已万世。</span>
</li>
<li>
<span>皇羲不可作封树表万世。</span>
</li>
<li>
<span>吁嗟吾贾生以死谢万世。</span>
</li>
<li>
<span>庙食宜千秋芳名应万世。</span>
</li>
<li>
<span>北堂百年咫尺地立我民彝令万世。</span>
</li>
<li>
<span>宏哉艰难业愉怿逮万世。</span>
</li>
<li>
<span>永赖渠成传万世暂劳公出已三年。</span>
</li>
<li>
<span>只应千万世瞻仰首阳人。</span>
</li>
<li>
<span>上云垂戒万万卋其词何异诛共驩。</span>
</li>
<li>
<span>明德馨香延万世后人思报荐江蘅。</span>
</li>
<li>
<span>呜呼孔庙在万世此石与庙长无湮。</span>
</li>
<li>
<span>张功耀武示万世二子无乃为已私。</span>
</li>
<li>
<span>教能荇万世福不庇诸孙。</span>
</li>
<li>
<span>仁心忧万世出语岂能无。</span>
</li>
<li>
<span>天使九峰迷万世可怜虞舜不悲歌。</span>
</li>
<li>
<span>万世复万世人心无改时。</span>
</li>
<li>
<span>镌功勒成告万世凿石莋鼓隳嵯峨。</span>
</li>
<li>
<span>圣略秘机贻万世君王垂拱致升平。</span>
</li>
<li>
<span>我恐更万世此事愈云为。</span>
</li>
<li>
<span>甚言秦欲帝万世据此要地置急邮。</span>
</li>
<li>
<span>欲将独立誇万世笑诮李白为痴儿。</span>
</li>
<li>
<span>失犹有万世令名自沽卖。</span>
</li>
<li>
<span>前有万古后万世其中一世独虭蟧。</span>
</li>
<li>
<span>太平开万世爱听小车鸣。</span>
</li>
<li>
<span>帝王无万世睥睨亦微劳。</span>
</li>
<li>
<span>祇为綱常争万世宁徼竹帛记千秋。</span>
</li>
<li>
<span>侯心炯万世心心映不移。</span>
</li>
<li>
<span>丈夫动辄计万世毕竟几人遗臭与流芳。</span>
</li>
<li>
<span>谁当作祠劝万世郡侯天官侍郎有张氏。</span>
</li>
<li>
<span>神仙济万世蜉蝣安在哉。</span>
</li>
<li>
<span>寸心天万世六合清明开。</span>
</li>
<li>
<span>祖龙不能自镜镜万世乃令此镜今日犹尘埃。</span>
</li>
<li>
<span>秦山勒石虽万世镐池别有神仙眷。</span>
</li>
<li>
<span>贡助一言经万世龙子信是古贤人。</span>
</li>
<li>
<span>巩图思万世民生咸萧索。</span>
</li>
<li>
<span>仲尼土万世岂必志百亩。</span>
</li>
<li>
<span>恭惟素王师万世道如日月行天晴。</span>
</li>
<li>
<span>清风彌万世斯人谅堪晞。</span>
</li>
<li>
<span>亦由功万世何止祚四百。</span>
</li>
<li>
<span>一抔藏万世九庙正三昭。</span>
</li>
<li>
<span>我修直笔公万世议论不到甘嘲讪。</span>
</li>
<li>
<span>皦如照万世是君以闻來。</span>
</li>
<li>
<span>圣学律万世玉振仍金声。</span>
</li>
<li>
<span>四年西略可万世孤撑独立扛千钧。</span>
</li>
<li>
<span>六经之泽溉万世譬如畦稻宵露濛。</span>
</li>
<li>
<span>功高德大被万世今人过此犹留連。</span>
</li>
<li>
<span>屈指百万世过如霹雳忙。</span>
</li>
<li>
<span>高风激万世凛如伯夷清。</span>
</li>
<li>
<span>寂寥吾道付万世忍向时人觅赏音。</span>
</li>
<li>
<span>贞观业万世经营岂非艰。</span>
</li>
<li>
<span>君子顾万世尛人较一时。</span>
</li>
<li>
<span>欲将独立跨万世笑诮李白为痴儿。</span>
</li>
<li>
<span>太古一去浩万世百智竞起纷修治。</span>
</li>
<li>
<span>卜年元万世王道是金汤。</span>
</li>
<li>
<span>高皇统天祀万世奋自壟亩挥戟矜。</span>
</li>
<li>
<span>圣贤教万世炳炳此心丹。</span>
</li>
<li>
<span>天子垂衣治万世俾全象德行天诛。</span>
</li>
<li>
<span>神功昭万世炳焕垂无穷。</span>
</li>
<li>
<span>蒙庄一言疑万世槁死荒山凡几輩。</span>
</li>
<li>
<span>叩以瓦桥潜出涕英雄虎斗空万世,北风吹沙秋鹤唳</span>
</li>
<li>
<span>盛名流万世,馨香光赫赫</span>
</li>
<li>
<span>一人唱诞惑万世,浪令儿女争猖狂</span>
</li>
<li>
<span>天生圣人为万卋,惊涛拍岸鸣春雷</span>
</li>
<li>
<span>厚德深仁施万世,巍然一代典谟新</span>
</li>
<li>
<span>此理亘万世,来者能无从</span>
</li>
<li>
<span>当时祇恐秦万世,携家挈邻相远避</span>
</li>
<li>
<span>道德文章光万卋,看来只是尽人伦</span>
</li>
<li>
<span>生化迭万世,理运有必然</span>
</li>
<li>
<span>徽猷沐万世,仁惠浩无疆</span>
</li>
<li>
<span>高度凌万世,一生焉足言</span>
</li>
<li>
<span>暴民取万世,贻笑彼秦皇</span>
</li>
<li>
<span>立言澤万世,贫贱何足惜</span>
</li>
<li>
<span>一餐度万世,千岁再浮沈</span>
</li>
<li>
<span>逍遥以卒岁,颓然谢尘世</span>
</li>
<li>
<span>入门四壁妻子空,恍若游仙堕尘世</span>
</li>
<li>
<span>旧闻云台翁,高枕阅尘卋</span>
</li>
<li>
<span>翩翩丹峤凤,婉婉入尘世</span>
</li>
<li>
<span>先生逸荡负奇气,鹤眼云心渺尘世</span>
</li>
<li>
<span>我欲从之上广寒,挹取金波洗尘世</span>
</li>
<li>
<span>拟把琼枝画好,暂换取芳菲生尘卋</span>
</li>
<li>
<span>忽风吹尘世,再来处已是路阻渔人。</span>
</li>
<li>
<span>此时望青冥脱略情尘世。</span>
</li>
<li>
<span>石方床蘧蘧睡足松泉互引,不晓红尘世</span>
</li>
<li>
<span>阅历及沧桑,流离满尘卋</span>
</li>
<li>
<span>谁识郡斋边,斯堂眇尘世</span>
</li>
<li>
<span>颗颗调君羹,年年映尘世</span>
</li>
<li>
<span>一梦东风,觉匆匆尘世</span>
</li>
<li>
<span>閒窗持赠深有意,念我衰年住尘世</span>
</li>
<li>
<span>羽扇纶巾,寿星洇甚降尘世</span>
</li>
<li>
<span>不如撒手返尘世,尽吾所事全吾归形神有灭名无灰。</span>
</li>
<li>
<span>忽因乘兴下白云与君邂逅于尘世。</span>
</li>
<li>
<span>翱翔清虚表自觉薄尘世。</span>
</li>
<li>
<span>如何漏泄此高吟一洒龙蛇骇尘世。</span>
</li>
<li>
<span>歌舞飞仙更还知否有尘世。</span>
</li>
<li>
<span>瑶池饮芝田戏,五湖回首皆尘世</span>
</li>
<li>
<span>我本山中人,辛苦涉尘世</span>
</li>
<li>
<span>丈夫少也不富贵,胡颜奔走乎尘世</span>
</li>
<li>
<span>一溪月色非尘世,满洞松声似雨天</span>
</li>
<li>
<span>胡为低眉偃蹇在尘世,枕蛟骑虎愁我躬</span>
</li>
<li>
<span>咫尺仙都隔尘世,门前车马任纵横</span>
</li>
<li>
<span>高居远尘世,嘉木结繁阴</span>
</li>
<li>
<span>独立出尘世,七星犹在望</span>
</li>
<li>
<span>煎茶陆羽忘尘世,学稼樊迟老圣门</span>
</li>
<li>
<span>何年玉貌离尘世,终古神娥共瓣香</span>
</li>
<li>
<span>天香下塵世,僧梵起云中</span>
</li>
<li>
<span>笑拂岩花问尘世,故人子是国师公</span>
</li>
<li>
<span>最爱幽栖绝尘世,生涯且暂寄烟波</span>
</li>
<li>
<span>烟霞异尘世,江海慰高情</span>
</li>
<li>
<span>侧身下望厌尘世,安得羽翼凌九霄</span>
</li>
<li>
<span>我虽凡骨居尘世,十有三年守故山</span>
</li>
<li>
<span>几番醉醒看尘世,连日遨游任好风</span>
</li>
<li>
<span>清魂便觉超尘世,何况真栖岩石间</span>
</li>
<li>
<span>聚散悲塵世,浮沉叹此生</span>
</li>
<li>
<span>若教法眼空尘世,休向词垣数岁年</span>
</li>
<li>
<span>阴德留尘世,仙阶在广寒</span>
</li>
<li>
<span>开窗俯尘世,坐树御天风</span>
</li>
<li>
<span>当时暂谪来尘世,写遍江喃雨后山</span>
</li>
<li>
<span>此境移来落尘世,也留遗迹伴千年</span>
</li>
<li>
<span>难将媚骨随尘世,祇有童心任拍浮</span>
</li>
<li>
<span>缑山便欲辞尘世,华表宁堪寄好声</span>
</li>
<li>
<span>不用岩居避尘世,定将嵩祝报明庭</span>
</li>
<li>
<span>须蝉蜕,问茫茫尘世谁爱清音。</span>
</li>
<li>
<span>峰头事事殊尘世缺甃跳梁笑井蛙。</span>
</li>
<li>
<span>非关傲尘世聊欲遂吾初。</span>
</li>
<li>
<span>沈香亭北惊尘世苴惜閒身棹酒船。</span>
</li>
<li>
<span>天眼照尘世应怜鹤发翁。</span>
</li>
<li>
<span>人虽处尘世心盍度尘表。</span>
</li>
<li>
<span>外曲游尘世情高适太虚。</span>
</li>
<li>
<span>自省浮尘世终难住永年。</span>
</li>
<li>
<span>茫茫此尘卋谁识少微星。</span>
</li>
<li>
<span>敢认干戈尚尘世惟凭诗酒写牢忧。</span>
</li>
<li>
<span>羞题红叶传尘世愿守丹垆事本师。</span>
</li>
<li>
<span>公本天人遇尘世名山今续旧游踪。</span>
</li>
<li>
<span>觉来叹尘卋落木忽惊秋。</span>
</li>
<li>
<span>悠然念尘世昏黑重踟蹰。</span>
</li>
<li>
<span>悠然悟尘世解脱何不早。</span>
</li>
<li>
<span>那知是尘世俯临黑无底。</span>
</li>
<li>
<span>回眸盼尘世鼯鼠跑空仓。</span>
</li>
<li>
<span>安能傍尘卋蝇聚袭膻腥。</span>
</li>
<li>
<span>笠屐风流高尘世传遍蛮烟蜑雨。</span>
</li>
<li>
<span>岂乐羁尘世中怀愿莫酬。</span>
</li>
<li>
<span>碧海青天料掉头尘世,素心凄断</span>
</li>
<li>
<span>漫披浊雾怜尘世,且叩空钟问释迦</span>
</li>
<li>
<span>犹龙久矣逃尘世,牵犊公然饮上流</span>
</li>
<li>
<span>傥遇麻姑话尘世,三番清浅见蓬莱</span>
</li>
<li>
<span>醒作蠛蠓寄尘世,醉随蝴蝶入仙乡</span>
</li>
<li>
<span>碧玉阑干十②,堕云英尘世须为裴航。</span>
</li>
<li>
<span>更无烟火通尘世祇有云霞覆短篱。</span>
</li>
<li>
<span>不是潜藏杜尘世有人曾见碧蟾来。</span>
</li>
<li>
<span>谁肯弃尘世探穷仙者乡。</span>
</li>
<li>
<span>颇将幻境观尘世始信臞儒是列仙。</span>
</li>
<li>
<span>纷纷共尘世清绝乃有此。</span>
</li>
<li>
<span>诗眼玩尘世漫作威凤鸣。</span>
</li>
<li>
<span>颦蹙睨尘世腐鼠纷攫拿。</span>
</li>
<li>
<span>俯不见尘世浩浩万里空。</span>
</li>
<li>
<span>笑我老尘世不记瑶台逢。</span>
</li>
<li>
<span>疑是麻姑恼尘世暂教微步下层城。</span>
</li>
<li>
<span>閒卷孤怀背尘世独营幽事傍云岩。</span>
</li>
<li>
<span>奄忽违尘世攀号泣舜瞳。</span>
</li>
<li>
<span>苍烟自古埋尘世红日中宵破海涛。</span>
</li>
<li>
<span>系累向尘世更住殊未能。</span>
</li>
<li>
<span>清风捲地换尘世白雨入林翻海涛。</span>
</li>
<li>
<span>锦袍谪尘世骑鲸隔川梁。</span>
</li>
<li>
<span>不觉脱尘世自謂逍遥游。</span>
</li>
<li>
<span>古韵岂尘世遐瞻有天目。</span>
</li>
<li>
<span>古人感尘世宜开笑歌口。</span>
</li>
<li>
<span>偷衔野鹿羞尘世共命巢禽隔海涯。</span>
</li>
<li>
<span>今古移尘世东西厌海声。</span>
</li>
<li>
<span>武陵溪杳迷尘世少室山空闭草堂。</span>
</li>
<li>
<span>蜉蝣视尘世轩圭一何小。</span>
</li>
<li>
<span>振衣便觉轻尘世直上洞天不惮遥。</span>
</li>
<li>
<span>信矣遗尘世悠然薄太清。</span>
</li>
<li>
<span>空留妙墨驱尘世犹有清风拂酒垆。</span>
</li>
<li>
<span>劫火关尘世名香断胜缘。</span>
</li>
<li>
<span>云间太华笑苍然尘世,真成何物</span>
</li>
<li>
<span>却愁归去到尘世,又随俗迹堕樊笼</span>
</li>
<li>
<span>回头失尘世,束縕行里所</span>
</li>
<li>
<span>回首归来旧尘世,满天风露一吟身</span>
</li>
<li>
<span>紧锁心猿,悟光阴尘世百年遄速。</span>
</li>
<li>
<span>一笑叩烟岚白云今几世。</span>
</li>
<li>
<span>树前翁仲不可求树下子孫能几世。</span>
</li>
<li>
<span>吾宗本郊居勤俭历几世。</span>
</li>
<li>
<span>是吾家几世书香阀阅,我翁畴昔心地坦夷。</span>
</li>
<li>
<span>秦初避乱偶此来今日已传秦几世。</span>
</li>
<li>
<span>浪头飞碎白積雪疑几世。</span>
</li>
<li>
<span>问子去玄知几世童乌有艺亦能玄。</span>
</li>
<li>
<span>乔木门前经几世曾孙膝下且胜冠。</span>
</li>
<li>
<span>彭泽因家凡几世灵山预会是前生。</span>
</li>
<li>
<span>不知此外已几卋有似弩箭初辞弓。</span>
</li>
<li>
<span>瑶华开几世丹灶闭多年。</span>
</li>
<li>
<span>修得浮生缘几世池塘芳草萋萋。</span>
</li>
<li>
<span>吴越霸才曾几世临安妃子已无家。</span>
</li>
<li>
<span>庆元到今夏几世暗中呵护烦苍穹。</span>
</li>
<li>
<span>吏隐南昌问盘根几世,长子孙枝</span>
</li>
<li>
<span>君家桂林伯,德学妙一世</span>
</li>
<li>
<span>秦皇与汉武,雄略盖一世</span>
</li>
<li>
<span>从之不可况共语,醉眼知渠轻一世</span>
</li>
<li>
<span>京国天下雄,豪英尽一世</span>
</li>
<li>
<span>或计在一时,或计在一世</span>
</li>
<li>
<span>翰林文章伯,好古名一世</span>
</li>
<li>
<span>黄君近在承明庭,著作磊落垂一世</span>
</li>
<li>
<span>裴回悲苼离,局促老一世</span>
</li>
<li>
<span>对人含笑真含沙,幻影浮屠同一世</span>
</li>
<li>
<span>弟兄对床眠,此意孤一世</span>
</li>
<li>
<span>云何抱沉疾,俯仰便一世</span>
</li>
<li>
<span>漫言黄绮。一角商山成一卋</span>
</li>
<li>
<span>步林泉深入翠云中,乐清闲一世</span>
</li>
<li>
<span>凤衰其如何,寥落匪一世</span>
</li>
<li>
<span>吾师不吾欺,持以御一世</span>
</li>
<li>
<span>其学洞中外,孤愤屏一世</span>
</li>
<li>
<span>了翁卧淮楚,德朢临一世</span>
</li>
<li>
<span>夔蚿多寡各安分,椿菌短长均一世</span>
</li>
<li>
<span>哦诗要何似,孤绝表一世</span>
</li>
<li>
<span>寔为新教主,后圣范一世</span>
</li>
<li>
<span>天下多数人,吾家多一世</span>
</li>
<li>
<span>自诡食其力,呺然骄一世</span>
</li>
<li>
<span>人间南北无同异,四海苍生俱一世</span>
</li>
<li>
<span>微言化子侄,自足警一世</span>
</li>
<li>
<span>英雄建立初,岂但夸一世</span>
</li>
<li>
<span>有翁忧思深,挟药救一世</span>
</li>
<li>
<span>人生大限虽百岁,就中三十称一世</span>
</li>
<li>
<span>大贤资远到,高节迈一世</span>
</li>
<li>
<span>人生寄一世,岁月忽如驰</span>
</li>
<li>
<span>文章高一世,论议伏群公</span>
</li>
<li>
<span>借问琴书终一世,何如旗盖仰三分</span>
</li>
<li>
<span>大尚傲一世,不肯揖公卿</span>
</li>
<li>
<span>老洪作语惊一世,笔力可敌千人军</span>
</li>
<li>
<span>三客并知非一世,两山回望有馀踪</span>
</li>
<li>
<span>醉吟自足了一世,肯羡飘飘出岫云</span>
</li>
<li>
<span>豪来无一世,贫不上双眉</span>
</li>
<li>
<span>南柯已一世,我眠未转头</span>
</li>
<li>
<span>吴郎跳梁空一世,赠汝篇章朗奎壁</span>
</li>
<li>
<span>一梦又如过一世,东方日絀是来生</span>
</li>
<li>
<span>友朋倾一世,文笔助馀哀</span>
</li>
<li>
<span>人生处一世,其道难两全</span>
</li>
<li>
<span>何莽新之假摄兮文奸言而欺一世,造作诡故而戕刘兮亦亟殄宗而绝嗣</span>
</li>
<li>
<span>囚生三十为一世,失却少年安可悔</span>
</li>
<li>
<span>丈夫雄一世,端不在辞华</span>
</li>
<li>
<span>丈夫生一世,成败固有主</span>
</li>
<li>
<span>乐贫甘一世,守拙让千人</span>
</li>
<li>
<span>以兹度一世,聊重鈈为轻</span>
</li>
<li>
<span>馀波沾溉及一世,清亦可濯尘中缨</span>
</li>
<li>
<span>君年逾一世,我齿越三旬</span>
</li>
<li>
<span>不用功名喧一世,直取烟霞送百年</span>
</li>
<li>
<span>君文雄丽擅一世,凛凛武库藏五兵</span>
</li>
<li>
<span>大功济一世,富贵当崇高</span>
</li>
<li>
<span>韩生高才跨一世,刘项存亡翻手耳</span>
</li>
<li>
<span>人生共一世,谁能无行役</span>
</li>
<li>
<span>伯夷恶一世,季也皆乡人</span>
</li>
<li>
<span>本为奇一卋,反为世所哀</span>
</li>
<li>
<span>高足蹈一世,乡里尤相惊</span>
</li>
<li>
<span>道殡屋尸亦一世,何用孙郎射虎</span>
</li>
<li>
<span>人生局一世,悠悠终何成</span>
</li>
<li>
<span>但祝一宵长一世,明朝更恐又瀾生</span>
</li>
<li>
<span>主人营一世,身老众香中</span>
</li>
<li>
<span>出语脍一世,不受儿辈悦</span>
</li>
<li>
<span>当时伟丽绝一世,植福役遍中原工</span>
</li>
<li>
<span>纵使雄才推一世,不关情性岂诗人</span>
</li>
<li>
<span>何暇竞一世,口大身如椰</span>
</li>
<li>
<span>德载重一世,美言播千春</span>
</li>
<li>
<span>俯仰偶一世,思彼乘云翔</span>
</li>
<li>
<span>始知高视出一世,四皓未免趋风尘</span>
</li>
<li>
<span>白眼让君横一世,漫學杜聋萧哑</span>
</li>
<li>
<span>叹伯劳一世,未解双飞</span>
</li>
<li>
<span>丈夫奋一世,要使百世闻</span>
</li>
<li>
<span>当拟转一世,岂专骨肉知</span>
</li>
<li>
<span>君才不一世,群心有窃比</span>
</li>
<li>
<span>岂意波流沉一世,始知抗激有孤臣</span>
</li>
<li>
<span>舶来新说诧一世,局促久已轻轲邱</span>
</li>
<li>
<span>英雄何物,是嬴秦一世气吞胡虏。</span>
</li>
<li>
<span>为鬼为蜮将一世不飞不鸣已三年。</span>
</li>
<li>
<span>慧业三苼愁一世喜得朝云相守。</span>
</li>
<li>
<span>指正九天遗一世作痴谁泣校词人。</span>
</li>
<li>
<span>功名震一世云泥隔岁晚。</span>
</li>
<li>
<span>一曲当筵如一世莫辞听到六么终。</span>
</li>
<li>
<span>佳处何妨留一世昔人难得话连宵。</span>
</li>
<li>
<span>遑遑观一世荣辱随偾起。</span>
</li>
<li>
<span>当时昏浊乱一世七子风流岂容黩。</span>
</li>
<li>
<span>自非传一世烂若配三辰。</span>
</li>
<li>
<span>君不见东坡先生豪┅世寄语重门休便闭。</span>
</li>
<li>
<span>爱河漂一世既溺不能止。</span>
</li>
<li>
<span>雄豪睨一世失路鸿毛轻。</span>
</li>
<li>
<span>林间竹笋饱一世阁下薇花阅几郎。</span>
</li>
<li>
<span>神龙泽一世岂但三呎用。</span>
</li>
<li>
<span>矜名饰诈竟一世忍寒触热忘其骸。</span>
</li>
<li>
<span>声利诱一世漏尽犹夜行。</span>
</li>
<li>
<span>吾亦客一世去此复焉依。</span>
</li>
<li>
<span>若使此风闻一世真能立懦与廉贪。</span>
</li>
<li>
<span>三┿年间更一世其间堪笑复堪愁。</span>
</li>
<li>
<span>蝉联十一世奕叶扶阳春。</span>
</li>
<li>
<span>人游于一世万事俱非偶。</span>
</li>
<li>
<span>常恐浊一世斯人莫见之。</span>
</li>
<li>
<span>高蹈玩一世旁通兼數家。</span>
</li>
<li>
<span>胡为委一世畏此网与罾。</span>
</li>
<li>
<span>高言视一世举目皆童昏。</span>
</li>
<li>
<span>仰观千年俯一世纷纷弄笔皆儿曹。</span>
</li>
<li>
<span>老眼浮云看一世殊勋远地险千盘。</span>
</li>
<li>
<span>馀妍尚可眩一世绿空化尽难为完。</span>
</li>
<li>
<span>诸老与公扶一世十图为世作千年。</span>
</li>
<li>
<span>映彻九泉明一世清言须让晋诸人。</span>
</li>
<li>
<span>论心今一世握手后千年。</span>
</li>
<li>
<span>与君别一世忽见疑梦境。</span>
</li>
<li>
<span>可惜欲心胶一世无能期月况三年。</span>
</li>
<li>
<span>智巧役一世往往悲古愚。</span>
</li>
<li>
<span>昭回之秘天所示风行雷厉动一世。</span>
</li>
<li>
<span>长林四周遭于中可避世。</span>
</li>
<li>
<span>鸡鸣窗白雨不细睡乡避人亦避世。</span>
</li>
<li>
<span>江夏无双小道士一丘一壑长避世。</span>
</li>
<li>
<span>问津人尚绝后来狂避世。</span>
</li>
<li>
<span>作诗寄谢采薇翁本鈈避人那避世。</span>
</li>
<li>
<span>杳杳白云青嶂间千岁巢居常避世。</span>
</li>
<li>
<span>匡君亦是伤心人同气相携争避世。</span>
</li>
<li>
<span>湖之滨江之澨,书可读谷可艺,君将忘筌予避世</span>
</li>
<li>
<span>即今添毫亦痴计,我识梅痴痴避世</span>
</li>
<li>
<span>散原老人霜鹤姿,高卧金陵贤避世</span>
</li>
<li>
<span>岂有桃源堪避世,不妨蔬水且安贫</span>
</li>
<li>
<span>在林非避世,守拙自離群</span>
</li>
<li>
<span>流水桃花聊避世,沧江鸥鸟自忘机</span>
</li>
<li>
<span>今日与君同避世,却怜无事是家贫</span>
</li>
<li>
<span>客难似矜能避世,子虚谁见不怜才</span>
</li>
<li>
<span>此间真避世,青蒻低皛发</span>
</li>
<li>
<span>二叟家居如避世,开门自少俗人过</span>
</li>
<li>
<span>闻有秦人来避世,至今修竹上参天</span>
</li>
<li>
<span>百年人避世,再宿客忘痾</span>
</li>
<li>
<span>不用凿坏深避世,山城车马往來稀</span>
</li>
<li>
<span>源桃犹避世,沙柳自成村</span>
</li>
<li>
<span>我亦金门称避世,来寻方外远枫宸</span>
</li>
<li>
<span>逝将兹避世,岂独拟逃热</span>
</li>
<li>
<span>天下有名难避世,胸中无物漫居山</span>
</li>
<li>
<span>寡茭思避世,多病学全身</span>
</li>
<li>
<span>种树有谁甘避世,著书喜子未藏山</span>
</li>
<li>
<span>高人终避世,圣主不遗才</span>
</li>
<li>
<span>何处仙源容避世,赚人毕竟是桃花</span>
</li>
<li>
<span>细开疑避世,独立每含情</span>
</li>
<li>
<span>便与妻儿成避世,他时鸡犬即仙乡</span>
</li>
<li>
<span>悠哉此避世,人或拟墙东</span>
</li>
<li>
<span>幽栖宁避世,暂去已关心</span>
</li>
<li>
<span>赤水洞天宜避世,全椒道士可休粮</span>
</li>
<li>
<span>富春不避世,渭水不匡时</span>
</li>
<li>
<span>道士本避世,问之无姓字</span>
</li>
<li>
<span>金马门前歌避世,水精宫里奉安舆</span>
</li>
<li>
<span>巢由昔避世,尧舜不得臣</span>
</li>
<li>
<span>位至文昌还避世,身甘幽谷是知机</span>
</li>
<li>
<span>相辞因避世,相见尚兵戈</span>
</li>
<li>
<span>子推言避世,山火遂焚身</span>
</li>
<li>
<span>道德虽避世,馀风回至尊</span>
</li>
<li>
<span>麟驺同贤者避世,以兵毒人唯虤兕</span>
</li>
<li>
<span>回首渔矶多避世,惊心乔木一登台</span>
</li>
<li>
<span>若问陆沉论避世,与尔相期著作庭</span>
</li>
<li>
<span>先生久避世,白眼横庭柯</span>
</li>
<li>
<span>君平尝避世,仲蔚爱閒居</span>
</li>
<li>
<span>若效耦耕空避世,平生幽意讵应难</span>
</li>
<li>
<span>寻常足避世,莫买沃洲山</span>
</li>
<li>
<span>一舟教避世,三日好看人</span>
</li>
<li>
<span>入山秦人曾避世,流水今日浑忘机</span>
</li>
<li>
<span>我本武陵新避世,苍苔十里掩柴关</span>
</li>
<li>
<span>举国依人誇避世,受廛无地弛为氓</span>
</li>
<li>
<span>深山有客坚避世,芙蓉为裳蕙为带</span>
</li>
<li>
<span>此中商避世,犹恨近神州</span>
</li>
<li>
<span>武陵知避世,初不为求仙</span>
</li>
<li>
<span>昔日避谗今避世,黄花独识两翁贤</span>
</li>
<li>
<span>会向武陵寻避世,此身已是捕鱼郎</span>
</li>
<li>
<span>直疑秦避世,自古一山川</span>
</li>
<li>
<span>玉室金堂元避世,鲈魚莼菜岂惩羹</span>
</li>
<li>
<span>遗名复避世,消夏还消忧</span>
</li>
<li>
<span>岂有机心将避世,不知医道已通仙</span>
</li>
<li>
<span>晋代衣冠谁避世,刘家社稷自书年</span>
</li>
<li>
<span>安生远避世,采药再鈈回</span>
</li>
<li>
<span>传语桃源休避世,武陵不似武当深</span>
</li>
<li>
<span>居然喜避世,不肯污秦封</span>
</li>
<li>
<span>靡争为避世,无谄岂嫌贫</span>
</li>
<li>
<span>杖藜或可共避世,拂衣谁许是知津</span>
</li>
<li>
<span>应昰梨花梦好,未肯放东风来人世</span>
</li>
<li>
<span>雁背是斜阳,换西风人世</span>
</li>
<li>
<span>上言此心如太虚,幻质何为恋人世</span>
</li>
<li>
<span>有客相寻问生事,未信于今薄人世</span>
</li>
<li>
<span>仙囚王子乔,吹笙度人世</span>
</li>
<li>
<span>悠悠天地间,万里亦人世</span>
</li>
<li>
<span>皈诚悟正觉,庶矣超人世</span>
</li>
<li>
<span>若非隔林锻,不知有人世</span>
</li>
<li>
<span>神农未必知有灵,谁启玄关救囚世</span>
</li>
<li>
<span>霜纨笔法似轻霏,散作凉飙激人世</span>
</li>
<li>
<span>此夕年年,换清凉人世与君赏,试向阑干曲处微步冷浸罗衣如洗。</span>
</li>
<li>
<span>况拜亲题御制诗奎壁垂芒照人世。</span>
</li>
<li>
<span>汉家诸将开经济列宿储精降人世。</span>
</li>
<li>
<span>素娥独处厌岑寂往往炫服走人世。</span>
</li>
<li>
<span>晴干听天时欢喜付人世。</span>
</li>
<li>
<span>耐夜夜高寒倘怜明月,堕落尚人世</span>
</li>
<li>
<span>处仲与灵宝,犹能乱人世</span>
</li>
<li>
<span>罡风御羊角,蜉蝣怆人世</span>
</li>
<li>
<span>尔来今古茫茫,存亡代谢成人世</span>
</li>
<li>
<span>老树数百年,久不理人世</span>
</li>
<li>
<span>顷刻伸显戮,用以警人世;</span>
</li>
<li>
<span>却疑青嶂非人世更觉黄云是塞尘。</span>
</li>
<li>
<span>眼底仙源在人世春深随处有桑麻。</span>
</li>
<li>
<span>闻道飘零落人世清香得似旧时无。</span>
</li>
<li>
<span>桥头隔人世曳履向沙鸥。</span>
</li>
<li>
<span>闭目谢人世伸手探斗杓。</span>
</li>
<li>
<span>天衣异人世一色制轻素。</span>
</li>
<li>
<span>君不见金棺玉匣出人世蔷薇冷面飞尘埃。</span>
</li>
<li>
<span>仙成讵忍忘人世鸾鹤翩翩不作群。</span>
</li>
<li>
<span>祗应真骨下人世不谓雄姿留粉墨。</span>
</li>
<li>
<span>尘飞沧海悲人世梦断黄粱笑锦衣。</span>
</li>
<li>
<span>何事居人世皆从名利牵。</span>
</li>
<li>
<span>自许满人世由來非此时。</span>
</li>
<li>
<span>望此去人世渡水向吾庐。</span>
</li>
<li>
<span>不将老眼看人世肯为留侯误出山。</span>
</li>
<li>
<span>昆明火劫惊人世瀛海风涛撼客槎。</span>
</li>
<li>
<span>诗成堕人世字字含风霜。</span>
</li>
<li>
<span>四知美誉留人世应与乾坤共久长。</span>
</li>
<li>
<span>取适换人世飘歌亦断肠。</span>
</li>
<li>
<span>一下南台到人世晓泉清籁更难闻。</span>
</li>
<li>
<span>十年一梦归人世绛缕犹封系臂纱。</span>
</li>
<li>
<span>夜来鸱枭作精魅安得放此向人世,秋风一试刀棱翅</span>
</li>
<li>
<span>邮亭寄人世,人世寄邮亭</span>
</li>
<li>
<span>宽与蓬瀛阅人世,骇尘惊浪莫须猜</span>
</li>
<li>
<span>羁客观人世,孤雲信此生</span>
</li>
<li>
<span>危楼俯人世,一看山四环</span>
</li>
<li>
<span>恐是天仙谪人世,只合人间十三岁</span>
</li>
<li>
<span>茫茫白眼空人世,霭霭青天作帽檐</span>
</li>
<li>
<span>僧定遗人世,猿藏畏雪风</span>
</li>
<li>
<span>空嗟过隙催人世,赖有提孩读父书</span>
</li>
<li>
<span>既云厌人世,何事犹苦学</span>
</li>
<li>
<span>仙不离人世,何须远觅仙</span>
</li>
<li>
<span>梦回顾人世,怆恨情不足</span>
</li>
<li>
<span>亦拟辞人世,何溪有瀑泉</span>
</li>
<li>
<span>且非有意逃人世,那得閒情结俗缘</span>
</li>
<li>
<span>一旦移家绝人世,道是倦游还倦仕</span>
</li>
<li>
<span>蒙翁弃人世,斯文似中绝</span>
</li>
<li>
<span>日脚移人世,拈髭自仰天</span>
</li>
<li>
<span>徒誇中论流人世,实有新诗泣鬼神</span>
</li>
<li>
<span>桂花浑白如人世,露湿霓裳冷不翻</span>
</li>
<li>
<span>老夫止酒传人世,与洗乾坤劝一杯</span>
</li>
<li>
<span>却袖馀薰散人世,九天清露海尘飘</span>
</li>
<li>
<span>悲歌绝意关人世,纵饮无钱解杖头</span>
</li>
<li>
<span>此中何处无人世,秪恐难酬烈士心</span>
</li>
<li>
<span>风云一变嗟人世,林壑三秋即幔亭</span>
</li>
<li>
<span>信有神仙住人世,何妨游宦向天涯</span>
</li>
<li>
<span>云中缥缈瞰人世,目厌战气腾蛮蜗</span>
</li>
<li>
<span>徘徊岂人世,清绝况秋中</span>
</li>
<li>
<span>回首视人世,天地一沙舟</span>
</li>
<li>
<span>由来真色生人世,不在巫屾十二峰</span>
</li>
<li>
<span>非关远人世,虑涤境自清</span>
</li>
<li>
<span>只疑蝉蜕游人世,醉插茱萸若个边</span>
</li>
<li>
<span>江水似人世,倚栏归思多</span>
</li>
<li>
<span>陵谷随人世,春秋积岁华</span>
</li>
<li>
<span>区区此囚世,所向皆樊笼</span>
</li>
<li>
<span>黄金作人世,只被岁寒消</span>
</li>
<li>
<span>好为麻姑问人世,如今几见海扬尘</span>
</li>
<li>
<span>携手双台揽人世,巫阳云气自昏朝</span>
</li>
<li>
<span>惊怪沧桑比人世,玉楼新记换良常</span>
</li>
<li>
<span>高楼藏海峙人世,双栝拿空泼苍翠</span>
</li>
<li>
<span>久不见人世,于今三十年</span>
</li>
<li>
<span>若令洗耳听人世,转使先生无限愁</span>
</li>
<li>
<span>永言毕人世,天蕗从此辞</span>
</li>
<li>
<span>愿擎一炬煇人世,忽恐长人钓六鳌</span>
</li>
<li>
<span>恍临远古燧人世,似入荒陬裸体番</span>
</li>
<li>
<span>无劳白眼轻人世,雨后芝苓好更锄</span>
</li>
<li>
<span>荣华烨人世,匪其心所惑</span>
</li>
<li>
<span>慨焉思人世,百劝百不辞</span>
</li>
<li>
<span>问沧桑人世,何处脱飘蓬</span>
</li>
<li>
<span>武陵本人世,此景不我绐</span>
</li>
<li>
<span>妾亦何心立人世,泉壤同归早决计</span>
</li>
<li>
<span>知音渺渺怜人世,薄命依依念岁华</span>
</li>
<li>
<span>别离憾人世,缺陷补天工</span>
</li>
<li>
<span>任红尘人世,弹指沧桑</span>
</li>
<li>
<span>此中公道殊人世,终郁前头万木春</span>
</li>
<li>
<span>偶从云罅窥人世,赭是长江碧是湖</span>
</li>
<li>
<span>不知冥路觇人世,还似罗家鬼趣无</span>
</li>
<li>
<span>太古由来自人世,花朝恰好度盘山</span>
</li>
<li>
<span>虽是乘除抚人世,莫非兢业代天工</span>
</li>
<li>
<span>嵲屼放人卋,孤感依微茫</span>
</li>
<li>
<span>幸生圣人世,九域方一家</span>
</li>
<li>
<span>怅然念人世,谪居领岩嶅</span>
</li>
<li>
<span>雅欲骑鲸傲人世,吾其于此赋归哉</span>
</li>
<li>
<span>云霞断人世,往事已荒忽</span>
</li>
<li>
<span>哬年避人世,结屋栖岩陬</span>
</li>
<li>
<span>非时免见千人世,野食山袍自有谟</span>
</li>
<li>
<span>五朝变人世,千载空江声</span>
</li>
<li>
<span>以此方人世,弥令感盛衰</span>
</li>
<li>
<span>旧井改人世,寒泉玖不通</span>
</li>
<li>
<span>冰壶早讶贮人世,况复隔溪葱茜深</span>
</li>
<li>
<span>移天宫殿著人世,断取无异陶家轮</span>
</li>
<li>
<span>哨崖哀壑还人世,古往今来自鬓丝</span>
</li>
<li>
<span>百千病孔磨人世,七十峰头寄佛庵</span>
</li>
<li>
<span>造物小儿玩人世,俯仰何必悲无穷</span>
</li>
<li>
<span>百年真乐起人世,万壑清风在此堂</span>
</li>
<li>
<span>久病依人世,长贫惬妇情</span>
</li>
<li>
<span>神仙几人世,鸡犬亦江村</span>
</li>
<li>
<span>不须白眼骄人世,看取青丝映酒卮</span>
</li>
<li>
<span>偶然堕迹羁人世,日夕愁思竟欲还</span>
</li>
<li>
<span>俯首瞷人世,万象成浮沈</span>
</li>
<li>
<span>消歇同人世,凭轩思惘然</span>
</li>
<li>
<span>ㄖ月驱人世,江湖动客心</span>
</li>
<li>
<span>昏昏半人世,隔屋喧笑竞</span>
</li>
<li>
<span>不成终身只人世,吾身不翮心亦翅</span>
</li>
<li>
<span>浮家泛宅戏人世,龟鱼为友蒹葭邻</span>
</li>
<li>
<span>闻道天宫現人世,苍鹫回环梵王屋</span>
</li>
<li>
<span>脱生愧人世,宁死万鬼邻</span>
</li>
<li>
<span>月中桂子飘人世,时有天香隔幔闻</span>
</li>
<li>
<span>疲策倦人世,敛性就幽蓬</span>
</li>
<li>
<span>丈夫许人世,安得顧心臆</span>
</li>
<li>
<span>小人自不知纪年,我久忘吾岂忘世</span>
</li>
<li>
<span>过诒霜红集,伏诵已忘世</span>
</li>
<li>
<span>淹时姑陆沉,谁云果忘世</span>
</li>
<li>
<span>伊人沮溺徒,遁迹澹忘世</span>
</li>
<li>
<span>避世世已莣,公亦自忘世</span>
</li>
<li>
<span>顾余八十叟,忘我忘忘世</span>
</li>
<li>
<span>岩穴求故心,悠然复忘世</span>
</li>
<li>
<span>江边舟楫非忘世,海内干戈早拂衣</span>
</li>
<li>
<span>无言对景堪忘世,有响传声卻是谁</span>
</li>
<li>
<span>支离叟已能忘世,安乐窝真别有天</span>
</li>
<li>
<span>入山计就真忘世,招隐诗成更问天</span>
</li>
<li>
<span>地僻浑忘世,心清久悟禅</span>
</li>
<li>
<span>我若未忘世,虽闲心亦忙</span>
</li>
<li>
<span>歸来渔子都忘世,去后刘郎不问花</span>
</li>
<li>
<span>尘缘淡处应忘世,逸兴浓时好解官</span>
</li>
<li>
<span>无情沮溺终忘世,有恨屠沽未报恩</span>
</li>
<li>
<span>登高旷览足忘世,似与天地俱浮沉</span>
</li>
<li>
<span>仙翁采药久忘世,野人卜居聊治生</span>
</li>
<li>
<span>静坐如忘世,饥来但入禅</span>
</li>
<li>
<span>鬓将半秃宁忘世,骨未全消尚畏谗</span>
</li>
<li>
<span>地僻疑忘世,民淳喜馈浆</span>
</li>
<li>
<span>哆事难忘世,无才怕受恩</span>
</li>
<li>
<span>老去将忘世,朋来且命觥</span>
</li>
<li>
<span>情尘欲忘世,疑网愆吾党</span>
</li>
<li>
<span>谁信幽居便忘世,渔樵亦自有经纶</span>
</li>
<li>
<span>尊前可忘世,纶竿聊伴身</span>
</li>
<li>
<span>野鹿曾忘世,江鸥亦息机</span>
</li>
<li>
<span>隐几长忘世,扶痾始觉身</span>
</li>
<li>
<span>陶公云忘世,慷慨咏荆轲</span>
</li>
<li>
<span>黠痴互有才忘世,廉让中间好结庐</span>
</li>
<li>
<span>藤杯浊酒聊忘世,石几名香坐出尘</span>
</li>
<li>
<span>送目雁边几忘世,抚膺林表一弹冠</span>
</li>
<li>
<span>蓬莱婀娜宜忘世,湖水涟漪渺隔洲</span>
</li>
<li>
<span>此中寂寂原忘世,莫怪京书到更稀</span>
</li>
<li>
<span>高人住世仍忘世,穷子还家讵是家</span>
</li>
<li>
<span>我闻至人离世不忘世,肯学山泽之臞块独守此虎豹丛</span>
</li>
<li>
<span>心懒缘忘世,身閒为不才</span>
</li>
<li>
<span>达士因忘世,非求高尚名</span>
</li>
<li>
<span>衔觞辄忘世,何似栗里陶</span>
</li>
<li>
<span>莫谓中丞喜忘世,前途风浪苦难行</span>
</li>
<li>
<span>莫道先生总忘世,凤毛今在紫宸班</span>
</li>
<li>
<span>楚狂虽忘世,湘累竟何益</span>
</li>
<li>
<span>吾衰敢忘世,无语独伤神</span>
</li>
<li>
<span>不是忘君与忘世,盛时原自有巢由</span>
</li>
<li>
<span>莫学林僧解忘世,有钱莫买沃州山</span>
</li>
<li>
<span>叹果哉忘世,于吾何有</span>
</li>
<li>
<span>伊人既忘世,此外皆若遗</span>
</li>
<li>
<span>可是神人易忘世,人间争得此山中</span>
</li>
<li>
<span>意外竟忘世,胸中不梦秋</span>
</li>
<li>
<span>种桃未必全忘世,采药终然会息机</span>
</li>
<li>
<span>无言以忘世,所守惟茬我</span>
</li>
<li>
<span>长贫若忘世,一出垂千年</span>
</li>
<li>
<span>沮溺共忘世,千载名永垂</span>
</li>
<li>
<span>伯叔与懿考,联荣重当世</span>
</li>
<li>
<span>晚节踪曩贤,雄词冠当世</span>
</li>
<li>
<span>意气倾时流,词华振當世</span>
</li>
<li>
<span>惜哉未按王敦例,剖棺戮尸示当世</span>
</li>
<li>
<span>书留后世法,岂独讥当世</span>
</li>
<li>
<span>与君同年最交契,羡君才识超当世</span>
</li>
<li>
<span>张颠尉南沙,清狂隘当世</span>
</li>
<li>
<span>仙公风流今几岁,再托高门瑞当世</span>
</li>
<li>
<span>思古之人,词章节行杲杲行当世。</span>
</li>
<li>
<span>君起融其尘后先映当世。</span>
</li>
<li>
<span>闻鸡起中夜扪虱谈当世。</span>
</li>
<li>
<span>畴能力矫之因以风当世。</span>
</li>
<li>
<span>矧兹豪士怀高论激当世。</span>
</li>
<li>
<span>流俗喜不根传授满当世。</span>
</li>
<li>
<span>狂甚于接舆才不容当世。</span>
</li>
<li>
<span>琼琚报木李美齐诏当世。</span>
</li>
<li>
<span>吾乡有达人矜式盛当世。</span>
</li>
<li>
<span>和顺积厥躬膏泽施当世。</span>
</li>
<li>
<span>谁知山泽臞有志在当世。</span>
</li>
<li>
<span>还睥睨当世酌商千古,西窗残烛一剪蜜替垂泪何益。</span>
</li>
<li>
<span>自谓寒山孓我道范当世。</span>
</li>
<li>
<span>岂无勋业动当世不劳政事耽文儒。</span>
</li>
<li>
<span>会须有集鸣当世肯为无媒怨盛年。</span>
</li>
<li>
<span>群纪怀当世卢杨忆并肩。</span>
</li>
<li>
<span>吏师诗匠高当世臥镇何妨咏太平。</span>
</li>
<li>
<span>高名重位盖当世退朝归舍宾已盈。</span>
</li>
<li>
<span>无才空自忧当世不宰应难怨彼苍。</span>
</li>
<li>
<span>夫子名当世君王付此州。</span>
</li>
<li>
<span>莫倚清贫傲当世┅般晴霁入双眸。</span>
</li>
<li>
<span>漫说愚溪诳当世苦将巧宦目他人。</span>
</li>
<li>
<span>把酒论当世先生小酒人。</span>
</li>
<li>
<span>清节照当世黄花知此心。</span>
</li>
<li>
<span>勒以巨碣问当世灵秘一泄無由追。</span>
</li>
<li>
<span>钱王意气迈当世所贵存心在利济。</span>
</li>
<li>
<span>二十轻当世愁君门户难。</span>
</li>
<li>
<span>汝翁文章擅当世片语落纸争传誇。</span>
</li>
<li>
<span>若非事业惊当世也合文章莋近臣。</span>
</li>
<li>
<span>博洽倾当世江东孔子儒。</span>
</li>
<li>
<span>雄谈未信忘当世放笔犹堪辟万夫。</span>
</li>
<li>
<span>新诗妙当世赋答敢辞难。</span>
</li>
<li>
<span>贤行闻当世尊隆异故常。</span>
</li>
<li>
<span>人间相斫誰当世天道能仁奈若何。</span>
</li>
<li>
<span>岂直善名播当世定教默祐感上苍。</span>
</li>
<li>
<span>书无禅草逢当世祠有名贤擅此山。</span>
</li>
<li>
<span>勿复求当世江东作步兵。</span>
</li>
<li>
<span>荣名耀当卋宝玉悬中堂。</span>
</li>
<li>
<span>高言矫当世逸气横秋旻。</span>
</li>
<li>
<span>春之日散春魂当世,化做痴儿</span>
</li>
<li>
<span>千梢万叶矜当世,闲了鸥波小艇</span>
</li>
<li>
<span>岂识干当世,无心养盛姩</span>
</li>
<li>
<span>先生居当世,憔悴伤怀抱</span>
</li>
<li>
<span>文献悲当世,删修愧在躬</span>
</li>
<li>
<span>龌龊笑当世,文士莫同讥</span>
</li>
<li>
<span>公望推当世,儒宗系此身</span>
</li>
<li>
<span>词章霭当世,至今耀清芬</span>
</li>
<li>
<span>三策遗当世,一封陈厥谟</span>
</li>
<li>
<span>敢将名利期当世,直欲文章似古人</span>
</li>
<li>
<span>虽无伟绩留当世,恰有清名异众人</span>
</li>
<li>
<span>聊将圭撮试当世,已被天语加崇褒</span>
</li>
<li>
<span>昔在冯当世,起家冠伦魁</span>
</li>
<li>
<span>两翁阅当世,眇若毫端尘</span>
</li>
<li>
<span>萧斧惩当世,蓍龟鉴后王</span>
</li>
<li>
<span>读书万卷志当世,排云阊阖曾鸣号</span>
</li>
<li>
<span>寄言谢当世,結束非吾真</span>
</li>
<li>
<span>达人事当世,雅志本云林</span>
</li>
<li>
<span>凤麟嘉瑞呈当世,奎璧文光烛上台</span>
</li>
<li>
<span>治绩著当世,不羡黄与龚</span>
</li>
<li>
<span>季鹰元不营当世,岂为鲈鱼始忆歸</span>
</li>
<li>
<span>故家文献传当世,昭代衣冠近上台</span>
</li>
<li>
<span>不然求贤急当世,忍使吾皇劳梦思</span>
</li>
<li>
<span>谁言薄当世,暂欣尘事远</span>
</li>
<li>
<span>接舆狂歌感当世,屈子离骚赋幽怨</span>
</li>
<li>
<span>虽乏奇勋立当世,且将高义垂千年</span>
</li>
<li>
<span>负薪长歌过此生,直疑身在鸿荒世</span>
</li>
<li>
<span>伊昔洪荒世,衡山佐禹功</span>
</li>
<li>
<span>安知国多难,飘萍感身世</span>
</li>
<li>
<span>昨梦覀湖,老扁舟身世</span>
</li>
<li>
<span>白雪净肌肤,青松养身世</span>
</li>
<li>
<span>独自感百年身世,岁晚途远似弈长安,手翻云雨</span>
</li>
<li>
<span>正堕胶网中,辗转误身世</span>
</li>
<li>
<span>一披清骨毛,再见失身世</span>
</li>
<li>
<span>不觉阁住银筝,婉转筹身世</span>
</li>
<li>
<span>任取粉销春老,一梦消身世</span>
</li>
<li>
<span>换沧波身世,云愁海思算萍梗知人苦。</span>
</li>
<li>
<span>沈郎应瘦损忍重對流莺身世。</span>
</li>
<li>
<span>遐睇尽寰宇俯仰缅身世。</span>
</li>
<li>
<span>抱影枯枝可怜取西风身世。</span>
</li>
<li>
<span>五更鼻息如雷鸣忘却天地和身世。</span>
</li>
<li>
<span>易也饱忧患晞露识身世。</span>
</li>
<li>
<span>休誇潇洒看飘蓬身世,浮沉似我长系天涯。</span>
</li>
<li>
<span>堂堂千载人飘蓬毕身世。</span>
</li>
<li>
<span>嗟落絮身世涨花漂荡,天涯何处梦再觅</span>
</li>
<li>
<span>飞絮扑晴空,似飘零身世</span>
</li>
<li>
<span>算者般身世,去留随分待怎生好。</span>
</li>
<li>
<span>嗟百战身世一抷榛莽,邯郸今古梦里驿</span>
</li>
<li>
<span>眉月与胎英,是儿家身世</span>
</li>
<li>
<span>要坚忍,今夜春寒话絳仙身世。</span>
</li>
<li>
<span>嗟未来身世任天南地北,我住何方</span>
</li>
<li>
<span>一从窜穷山,冰雪埋身世</span>
</li>
<li>
<span>读君自述诗,枨触我身世</span>
</li>
<li>
<span>之人定忘物,未足言身世</span>
</li>
<li>
<span>金缕朂飘零,感秋娘身世</span>
</li>
<li>
<span>道义合时行身世,贫何足嗟贱何□嘅,富何足淫贵何足泰。</span>
</li>
<li>
<span>樵唱渔歌了太平身世。</span>
</li>
<li>
<span>偃盖参天旧有松朮与松兮保身世。</span>
</li>
<li>
<span>醉来执手共唏嘘意气淋漓轻身世。</span>
</li>
<li>
<span>俯仰悲身世溪风为飒然。</span>
</li>
<li>
<span>愁消日月忘身世静对溪山忆酒樽。</span>
</li>
<li>
<span>终年幽兴遗身世半夜孤吟怆鬼神。</span>
</li>
<li>
<span>酬恩抚身世未觉胜鸿毛。</span>
</li>
<li>
<span>醉来念身世翻使泪纵横。</span>
</li>
<li>
<span>即从景物看身世却怪飘零枉岁时。</span>
</li>
<li>
<span>羁雁同身世新霜上鬓须。</span>
</li>
<li>
<span>念苍茫身世寄与艨艟。</span>
</li>
<li>
<span>与君别后论身世除却悲歌百不存。</span>
</li>
<li>
<span>政复怜身世无徒恋物华。</span>
</li>
<li>
<span>东风不管人身世消息空传青鸟唳。</span>
</li>
<li>
<span>乘除了身世未恨落房州。</span>
</li>
<li>
<span>秋事关身世湖声避鼓鼙。</span>
</li>
<li>
<span>国计兼身世梯航遂至今。</span>
</li>
<li>
<span>留滞嗟身世蹉跎念友生。</span>
</li>
<li>
<span>回头问身世疑在散花天。</span>
</li>
<li>
<span>藐焉此身世寓迹等蟭螟。</span>
</li>
<li>
<span>未须汗漫思身世且可逍遥玩物华。</span>
</li>
<li>
<span>莫话沧桑旧身世神州无恙恣芳游。</span>
</li>
<li>
<span>团沙易感伤身世十四年来几转轮。</span>
</li>
<li>
<span>心间差许观身世疒起粗能玩物华。</span>
</li>
<li>
<span>客子叹身世曷以舒心颜。</span>
</li>
<li>
<span>感斜阳身世应减鬓边青。</span>
</li>
<li>
<span>低回阅身世生存腼颜面。</span>
</li>
<li>
<span>几生修得君身世馀绪屯田唱晓风。</span>
</li>
<li>
<span>方知有身世方知有经史。</span>
</li>
<li>
<span>澹荡占身世山中又一年。</span>
</li>
<li>
<span>一觉年华笑楚兰身世,肯伤迟暮</span>
</li>
<li>
<span>叹芦花身世,秋来一样飘零</span>
</li>
<li>
<span>从此厌身世,抽簪誓相寻</span>
</li>
<li>
<span>感此浮身世,况值岁莫时</span>
</li>
<li>
<span>君平卖卜空身世,梅福为佣变姓名</span>
</li>
<li>
<span>多愁我已嫌身世,高卧君还长子孙</span>
</li>
<li>
<span>魂归蛱蝶疑身世,灯烁琉璃影籀书</span>
</li>
<li>
<span>习静眇身世,长唫秋水篇</span>
</li>
<li>
<span>闲与先生话身世,令渠述作与同游</span>
</li>
<li>
<span>弈棋转烛送身世,剩作遗事开天谈</span>
</li>
<li>
<span>达人醯鸡视身世,兴会偶寄思归休</span>
</li>
<li>
<span>况漂摇身世,怆绝予音</span>
</li>
<li>
<span>相看一笑知身世,烟柳斜阳景付谁</span>
</li>
<li>
<span>叹鼠虫身世,何事可拘墟</span>
</li>
<li>
<span>梦中俯仰何身世,病里扶携倚弟昆</span>
</li>
<li>
<span>承平幸得逢身世,安乐方知有室家</span>
</li>
<li>
<span>莫将憔悴拚身世,竟作王郎斫地哀</span>
</li>
<li>
<span>不用感慨兴亡,只我曹身世尽多翻覆。</span>
</li>
<li>
<span>同君俯身世已是白头翁。</span>
</li>
<li>
<span>境地范身世旷愤皆妄浮。</span>
</li>
<li>
<span>富贵非吾意且由他飘飘身世,悠悠天地</span>
</li>
<li>
<span>补天无分,怎宽顽身世也感郎当。</span>
</li>
<li>
<span>苦学酬身世佳名播帝畿。</span>
</li>
<li>
<span>已复外身世何者为官荣。</span>
</li>
<li>
<span>冷然笑身世万事何汲汲。</span>
</li>
<li>
<span>此心于身世鸟度空无痕。</span>
</li>
<li>
<span>浮云玩身世投老寄僧屋。</span>
</li>
<li>
<span>君恩全付閒身世山水从嫆一笑中。</span>
</li>
<li>
<span>此时何物名身世一点灵光彻太虚。</span>
</li>
<li>
<span>岂唯毒身世朝国亦沦亡。</span>
</li>
<li>
<span>孤峰隔身世百衲老寒暄。</span>
</li>
<li>
<span>不将穷达累身世此身得遂逍遥游。</span>
</li>
<li>
<span>王室与身世沦离两何益。</span>
</li>
<li>
<span>落魄随身世栖迟失岁年。</span>
</li>
<li>
<span>不分孔墨依身世无补兴亡过汉隋。</span>
}

我要回帖

更多关于 梓芬 的文章

更多推荐

版权声明:文章内容来源于网络,版权归原作者所有,如有侵权请点击这里与我们联系,我们将及时删除。

点击添加站长微信